رأي هيأت عمومي

مطابق مادتين يک و 2 قانون جذب نيروي انساني به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگي مصوب 1367 به منظور جذب و نگهداري نيروي انساني به مستخدمين مشمول قانون استخدام کشوري و مقررات استخدامي شرکتهاي دولتي که در نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگي انجام وظيفه مي‎کنند، فوق‎العاده‎اي به عنوان فوق‎العاده جذب و نگهداري قابل پرداخت است و مستخدمين مزبور علاوه بر مرخصي استحقاقي که بر اساس مقررات مربوط به آنان تعلق مي‎گيرد به نسبت مدت خدمت در نقاط محروم حق استفاده از يک ماه مرخصي در ازاي هرسال خدمت با دريافت حقوق و فوق‎العاده مربوطه را دارا مي‎باشند. هر چند نقاط محروم و دورافتاده به پيشنهاد مراجع قانوني ذيصلاح و تصويب هيأت وزيران اعلام مي‎شود، ليکن با عنايت به اينکه مدت تشخيص و تعيين نقاط مذکور، عناصر تقسيمات کشوري و وجود شرايط و موقعيت نقاط مزبور از جهات موردنظر مقنن است و مصوبه هيأت وزيران موجد اوصاف مقرر در قانون نيست، بلکه کاشف از وجود آن است، بنابراين دادنامه‎هاي شماره 1488 مورخ 1383/7/28 شعبه هفدهم و شماره 1921 مورخ 1383/10/12 شعبه هجدهم ديوان مبني بر تاييد ادعاي شاکيان و استحقاق آنان به استفاده از مزاياي قانوني مندرج در مادتين فوق‎الذکر موافق اصول و موازين قانوني تشخيص داده مي‎شود. اين رأي به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضايي ديوان عدالت اداري ـ مقدسي‌فرد