ماده 12ـ حل و فصل اختلافات ميان يك طرف متعاهد و سرمايه‌گذار طرف متعاهد ديگر
1ـ چنانچه اختلافي ميان طرف متعاهد سرمايه‌پذير و يك يا چند سرمايه‌گذار طرف متعاهد ديگر درباره يك سرمايه‌گذاري بروزكند، طرف متعاهد سرمايه‌پذير و سرمايه‌گذار يا سرمايه‌گذاران مزبور در ابتدا تلاش خواهند كرد كه اختلاف را از طريق مذاكره، مشاوره و به صورت دوستانه حل و فصل كنند.
2ـ چنانچه طرف متعاهد سرمايه‌پذير و سرمايه‌گذار يا سرمايه‌گذاران مزبور نتوانند ظرف شش ماه از تاريخ ابلاغ ادعا به ديگري به توافق برسند، هر يك از آنها مي‌تواند اختلاف را در دادگاههاي صالح طرف متعاهد سرمايه‌پذير مطرح و يا ضمن رعايت قوانين و مقررات مربوط خود به يك هيأت داوري به شرح مندرج در بند(5) اين ماده ارجاع كند.
3ـ هر اختلافي كه ابتدا در دادگاههاي صالح طرف متعاهد سرمايه‌پذير اقامه شود، تا زماني كه در دست رسيدگي است جز با توافق طرفها نمي‌تواند به داوري ارجاع شود، و در صورتي كه منتهي به صدور حكم قطعي شود قابل ارجاع به داوري نخواهد بود.
4ـ هر اختلافي كه به داوري ارجاع شود، قابل ارجاع به دادگاههاي داخلي نمي‌باشد. با اين وجود مفاد اين بند مانع از آن نخواهد بود كه محكوم له حكم داوري براي اجراء آن به دادگاههاي داخلي مراجعه كند.
5 ـ داوري بر طبق قواعد كميسيون حقوق تجارت سازمان ملل متحد (آنسيترال) انجام خواهد شد.
