ماده 1 ـ تعاريف

از نظر اين موافقتنامه معاني اصطلاحات بكار رفته به شرح زير خواهد بود:
1ـ « سرمايه‌گذاري» عبارت از هر نوع اموال يا دارايي از جمله موارد زير است كه توسط سرمايه‌گذاران يكي از طرفهاي متعاهد در قلمرو و طبق قوانين و مقررات طرف متعاهد ديگر ( كه از اين پس طرف متعاهد سرمايه‌پذير خوانده مي‌شود) به كار گرفته شود:
الف) اموال منقول و غير منقول و حقوق مربوط به آنها.
ب) سهام يا هر نوع مشاركت در شركتها.
پ) پول و / يا هرگونه مطالبات قابل وصول.
ت) حقوق مالكيت معنوي و صنعتي از قبيل حق اختراع، نمونه‌هاي بهره‌وري و توليدي، طرحها يا نمونه‌هاي صنعتي‌، علائم و نامهاي تجاري، خدمات و دانش فني و حُسن شهرت تجاري.
ث) حق اكتشاف، استخراج يا بهره‌برداري از منابع طبيعي مطابق قوانين و مقررات طرفين متعاهد.
2ـ « سرمايه‌گذار/ سرمايه‌گذاران» عبارت از اشخاص زير است كه در چهار چوب اين موافقتنامه در قلمرو طرف متعاهد ديگر سرمايه‌گذاري كنند:
الف) اشخاص حقيقي كه به موجب قوانين هر يك از طرفهاي متعاهد اتباع آن طرف متعاهد به شمار آيند و تابعيت طرف متعاهد سرمايه‌پذير را دارا نباشند.
ب) اشخاص حقوقي هر يك از طرفهاي متعاهد كه به موجب قوانين همان طرف متعاهد تأسيس‌شده و مركز اداره يا مركز اصلي فعاليتهاي آنها در قلمرو طرف متعاهد مزبور قرار داشته باشد.
3ـ « عوايد» به معني وجوهي است‌كه به طور قانوني از سرمايه‌گذاري حاصل شده باشد از جمله سود حاصل از سرمايه‌گذاري، سود سهام، كارمزد، حق‌الامتياز و عوايد مشابه.
4ـ « قلمرو» به معني مناطقي است كه حسب مورد تحت حاكميت يا صلاحيت هر يك از طرفهاي متعاهد قرار دارد و شامل مناطق دريايي مربوط به آنها نيز مي‌شود.