زندگي زن در محلي غير از منزلي كه شوهر در آن سكني دارد، در صورتي كه به لحاظ تعهدات و الزامات استخدامي زوجه باشد به منزله عدم تمكين و نشوز نيست

نظريه شماره7/2625 مورخ1386/4/25

سؤال: چنانچه زوجه هنگام ازدواج شاغل بوده باشد و پس از ازدواج، شوهر تصميم بگيرد كه به شهر ديگري نقل مكان كند، اما اداره متبوع زوجه با انتقال وي به محل اقامت جديد شوهرش موافقت ننمايد، در اين حالت آيا عدم سكونت زوجه در محل اقامت شوهرش را ميتوان از مصاديق عدم تمكين تلقي نمود؟

نظريه اداره كل حقوقي قوه قضائيه : اگر چه طبق ماده ١١١٤ قانون مدني«زن بايد در منزلي كه شوهر تعيين مي كند سكني نمايد مگر آن كه اختيار تعيين منزل به زن داده شده باشد.» اما مقررات اين ماده مانع از اجراي مقررات قانون استخدام كشوري نيست . بنابراين، زندگي زن در محلي غير از منزلي كه شوهر در آن سكني دارد، در صورتي كه به لحاظ تعهدات و الزامات استخدامي زو جه باشد به منزله عدم تمكين و نشوز نيست . زيرا در اصطلاح فقها، نشوز عبارت از عدم انجام وظايف ناشي از زناشويي از طرف زن يا شوهر مي باشد و هرگاه زن يكي از تكاليف مشترك و يا اختصاصي خود را انجام ندهد ناشزه ميگردد، در حالي كه اطاعت ننمودن زن از شوهر در سا ير كارهايي كه مربوط به روابط زناشويي نمي باشد موجب نشوز او نمي گردد. با توجه به موارد مذكور، احراز تمكين و نشوز زوجه در هر مورد مستلزم رسيدگي به علل و موجبات آن ميباشد.