رأي هيأت عمومي
الف ـ به شرح لايحه جوابيه شماره 32722/7100 مورخ 1385/8/21 با تصويب بخشنامه شماره 3/40 در سال 1383 درهماهنگسازي مستمريها، كليه سوابق اعم از واقعي و ارفاقي مورد محاسبه قرارگرفته و كليه مشمولين بخشنامه شماره40 براساس سوابق مزبور از هماهنگسازي مستمري برخوردار گرديدهاند كه با اين وصف اعتراض نسبت به بند3ـ3 بخشنامه شماره 40 سالبه به انتفاء موضوع است و موردي براي رسيدگي و اتخاذ تصميم در اين قسمت وجود ندارد. ب ـ طبق تبصره 4 ماده واحده قانون بازنشستگي پيش از موعد بيمهشدگان تامين اجتماعي مصوب 1367، سابقه پرداخت حق بيمه در كارهاي سخت و زيانآور هنگام محاسبه مقرري هر سال معادل يكسال و نيم محاسبه و منظور ميشود. بنابراين مدت مزبور از جهت مقرر در قانون در حكم خدمت رسمي محسوب ميشود و بند 2 بخشنامه شماره 27 مستمريها، بند 3 بخشنامه شماره 28 مستمريها، بند (ب) بخشنامه شماره 30 مستمريها، بند 4ـ1 بخشنامه شماره 42 مستمريها، بند (د) بخشنامه شماره 4 كارهاي سخت و زيانآور از جهت اينكه متضمن نفي قابليت احتساب مدت ارفاقي مزبور در احتساب مزايا و فوقالعادههاي مندرج در بندهاي فوقالذكر است، خلاف هدف مقنن و مغاير قانون ميباشد. بنابراين بندهاي فوقالذكر مستنداً به اصل 170 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و بند يك ماده 19و ماده42 قانون ديوان عدالت اداري ابطال ميشود.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ مقدسي فرد