ماده (1): تعاريف

ارزشيابي تحصيلي و تربيتي: ارزشيابي تحصيلي و تربيتي بخش جدايي‌ناپذير فرآيند ياددهي يادگيري است که داوري و قضاوت در مورد آموخته‌ها و تغيير رفتار دانش‌آموز در جهت نيل به هدفهاي آموزشي و پرورشي بر اساس آن صورت مي‌پذيرد.
ارزشيابي تشخيصي: ارزشيابي تشخيصي به منظور آگاهي از ميزان آمادگي دانش‌آموز جهت شروع مناسب تدريس مطالب جديد توسط معلم انجام مي‌گيرد.
ارزشيابي تكويني: مجموعه اقدامات و فعاليت‌هايي است كه به صورت مستمر توسط معلم و دانش‌آموز و ساير ارزيابي‌کنندگان به منظور بهبود فرايند ياددهي ـ يادگيري، در طول هر نوبت به عمل مي‌آيد كه شامل انجام تكاليف درسي، آزمون‌هاي عملكردي، فعاليت‌هاي مرتبط با درس خارج ازكلاس به صورت فردي يا گروهي (فعاليت‌هاي پژوهشي و ...) ارزشيابي‌هاي باز و مشاهدات تدريجي رفتار و خودارزيابي و نظر اولياء دانش‌آموز مي‌باشد.
ارزشيابي باز: به آن نوع ارزشيابي اطلاق مي‌شود كه دانش‌آموزان بتوانند هنگام آزمون از كتاب درسي و ساير منابع مرتبط ديگر به صورت گروهي يا فردي نيز استفاده نمايند. بديهي است كه در ارزشيابي باز سؤالات بايد جنبة تفسيري، تحليلي، تركيبي و استنباطي داشته باشد.
خودارزيابي: ايجاد فرصت و شرايطي توسط معلم است تا دانش‌آموزان بتوانند درباره ميزان يادگيري خود به قضاوت و ارزيابي بپردازند.
آزمون عملكردي: آزموني است كه توسط معلم صورت مي‌گيرد و ناظر بر مشاهده و عمل دانش‌آموزان در انجام تكاليف محوله يا داوطلبانه است.
ارزشيابي گروهي (مشاركتي): نوعي ارزشيابي است كه در فرايند اجرايي آن، دانش‌آموزان صرفاً موضوع ارزشيابي نيستند بلكه بطور فعال و به صورت گروهي در امر ارزشيابي شركت و با هم همكاري مي‌كنند.
ارزشيابي پاياني: عبارت از ارزشيابي‌هايي است که در پايان هر يک از نوبت‌هاي مذکور در ماده 3 به عمل مي‌آيد.