نظريه 6664/7 ـ 1381/7/18 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
همانطور كه از ماده 96 ق.ا.ح.1319 هم استنباط ميشود، شكايت محجور از قيّم به علّت ندادن هزينه زندگي و يا شكايت موليعليه از ولي قهري به اتهام ترك انفاق، مستلزم داشتن رشد معاملاتي نيست. در مورد شكايت محجور از قيّم به لحاظ ندادن هزينه زندگي او وفق ماده 96 ق.ا.ح.1319 عمل ميشود و در مورد شكايت محجور به طرفيت ولي قهري به اتهام ترك انفاق (ماده 642 ق.م.ا.1375)[*1] دادگاه براي محجور طبق ماده 72 ق.آ.د.ک.1378[*2] قيّم موقت تعيين ميكند، در صورت لزوم، قيّم اتفاقي ميتواند دادخواست تقديم كند.
[*1] و [*2]ـ توضيح مؤلفان: 1ـ ماده642 ق.م.ا.1375 به موجب بند (9) ماده 57 ق.ح.خ.1391 نسخ شده است لذا رجوع شود به ماده 53 قانون اخيرالذکر 2ـ ق.آ.د.ک.1378 به موجب ماده 570 ق.آ.د.ک.1392 نسخ شده است لذا رجوع شود به ماده 70 ق.آ.د.ک.1392.