ـ نظريه 6664/7 ـ 1381/7/18 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
از مجموع مقرّرات قانوني، به نظر ميرسد كه غبطه محجور، به معني مصلحت مادي يا سود ونفع محجور در اداره اموال او و معاملات مربوط به آن است (مانند آنچه در ماده 83 ق.ا.ح.1319، ماده 1241 ق.م. آمده است) و به تكليف انفاق و لزوم پرداخت هزينه زندگي محجور ربطي ندارد (ماده 1198 ق.م. و ماده 82 ق.ا.ح.1319) و ترك انفاق با خودداري از پرداخت هزينه زندگي محجورـ گرچه قابل شكايت است (ماده 96 ق.ا.ح.1319 و قسمت اخير ماده 1206 ق.م.)ـ معذلك از موارد عزل قيّم (ماده 1248 ق.م.) و يا سقوط ولايت ولي قهري (ماده 1182 ق.م.) نيست.
