نظريّه 3821/7 ـ 1360/11/18 اداره كل حقوقي قوّه‏قضائيه:

هر چند به موجب مادتين 999و 1293 ق.م. شناسنامه جزء اسناد رسمي است و با توجه به ماده1292 همان قانون در مقابل اسناد رسمي فقط مي‏توان ادعاي جعليت كرد يا ثابت کرد كه اسناد مزبور به جهتي از جهات قانوني از اعتبار افتاده است ولي با عنايت به ماده 996 قانون مذكور مي‏توان درباره اسناد سجلي در مورد عدم صحت مطالب مندرج در دفاتر سجل احوال در دادگاه اقامه دعوي كرد بدون اين‏كه الزامي به طرح ادعاي جعليت نسبت به اسناد مذكور باشد بالنتيجه مدعي مي‏تواند براي اثبات عدم صحت مطالب مندرج در شناسنامه از شهادت شهود و دلائل و امارات مؤيده استفاده کند. مضافاً به اين‏كه به‏موجب مفهوم مخالف ماده 1309 ق.م. دعوي مخالف با مفاد يا مندرجات سند رسمي به دلائل ديگر غير از شهادت قابل اثبات است بنابراين اگر تقديم كننده دادخواست به دلائل متعددي كه يكي از آنها شهادت شهود باشد استناد کند نمي‏توان بدون رسيدگي به ساير دلائل او به استناد ماده 1309 ق.م. حكم به بطلان دعوي يا بي حقي او صادر کرد بلكه بايد به‏دلائل ممكن‏التأثير رسيدگي كرد و در صورت قوت آن دلائل و ثبوت حقانيت مدعي حكم به سود او صادر کرد.