نظريه 10481/7 ـ 1380/10/29 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
درخواست رفع مهروموم تركه الزاماً نبايد توسط كسي كه تقاضاي مهروموم را کرده است بهعمل آيد. زيرا به صراحت ماده 194 ق.ا.ح.1319، كليّه كساني كه حسب مقرّرات ماده 167 همان قانون حق درخواست مهروموم تركه را دارند، حق دارند از دادگاه رفع مهروموم تركه را نيز تقاضا کنند النهايه اگر متقاضي مهروموم تقاضاي رفع آن را بدون تنظيم صورت ريز تركه کند، دادگاه با توجّه به بند «1» ماده 204 همان قانون، نسبت به رفع مهروموم بدون تنظيم صورت ريز تركه اقدام خواهد کرد و چنانچه از طرف اشخاص ديگري غير از متقاضي مهروموم، تقاضاي رفع آن شود دادگاه مكلف است به مقرّرات ماده 202 ق.ا.ح.1319 عمل کرده و در موقع برداشتن مهروموم تركه، صورت ريز آنچه از تركه مهروموم شده به همان ترتيبي كه در تحرير تركه مقرّر است تنظيم کند يعني با توجّه به ماده 213 همان قانون ضمن درج مشخصات اموال غيرمنقول و با توصيف و تعيين مشخصات اموال منقول و تعيين بهاي آن اقدام کند و در خصوص ارزيابي اموال منقول با توجّه به ماده 214 همان قانون مكلف به جلب نظر كارشناس خواهد بود و بعلاوه پس از رفع مهروموم در خصوص اداره كردن اموال، با توجّه به ماده 223 ق.ا.ح.1319، شخصي را از ورثه يا غير از آنها براي حفظ تركه موقّتاً تعيين ميکند، بدين ترتيب با عمل به ترتيبات فوق امكان حيف و ميل ماترك و تضييع حقوق ساير ورثه عملاً منتفي خواهد بود.
