ماده 2ـ
سازمان حفاظت محيط‌زيست به عنوان مرجع ذي‌صلاح در امر حفاظت و بهره‌برداري پايدار از حيات‌وحش و محيط‌زيست كشور با توجه به وضعيت و جمعيت گونه‌هاي قابل شكار و حمايت شده و شرايط اكولوژيك و ظرفيت قابل تحمل محيط براي بهره‌برداري، تعداد مجاز و سهميه قابل شكار در يك فصل شكار را معين و بر آن اساس پروانه ويژه شكار را در چارچوب قوانين و مقررات شكار و صيد و تعهدات بين‌المللي جمهوري اسلامي ايران صادر خواهد كرد.
تبصره ـ در مورد جانوران وحشي غير حمايت شده، سازمان مذكور پروانه عادي شكار را به تعداد مورد‌نياز بدون رعايت سهميه و اعمال محدوديت ويژه براي مقامات مذكور اين آيين‌نامه صادر خواهد كرد.
