ماده 4ـ

وضع استخدامي كارمند رسمي ‌منحصراً در يكي از حالات زير است و نمي‌توان كارمندي را در حال استخدامي ‌ديگري قرار داد:
الف ـ اشتغال: وضع كارمندي است كه در يكي از پستهاي سازماني انجام وظيفه مي‌كند.
ب ـ مرخصي: وضع كارمندي است كه براساس مقررات از مرخصي استحقاقي يا بدون حقوق يا ساير مرخصيها استفاده مي‌كند.
پ ـ معذوريت: وضع كارمندي است كه از مرخصي استعلاجي استفاده مي‌كند.
ت ـ آماده به خدمت: وضع كارمندي است كه تصدي پست سازماني را به عهده ندارد و در انتظار ارجاع پست سازماني است.
ث ـ مأموريت وضع كارمندي است كه:
1ـ وظيفه‌اي غير از وظيفه اصلي كه در پست سازماني دارد به طور موقت به او محول شده است.
2ـ براي طي دوره‌هاي آموزشي يا كارآموزي در داخل يا خارج از كشور اعزام شده است.
3ـ به طور موقت به مؤسسات و شركتهاي وابسته به شركت، دستگاههاي دولتي، مؤسسات و شركتهايي كه براساس مقررات اعزام كارمند به آنها مجاز شناخته شده يا بشود يا به سازمانهاي بين‌المللي كه دولت جمهوري اسلامي ‌ايران عضويت آنها را پذيرفته است يا شركت در آنها را مقتضي مي‌داند اعزام شده است.
ج ـ خدمت زير پرچم: وضع كارمندي است كه براساس قانون خدمت وظيفه عمومي ‌ـ مصوب 1363 ـ به خدمت دوره ضرورت يا احتياط فرا خوانده شده است.
چ ـ خدمت آزمايشي: وضع كارمندي است كه آزمون يا مصاحبه‌هاي ورودي شركت را با موفقيت گذرانده است و دوره آزمايشي را طي مي‌كند.
ح ـ بازنشستگي: وضع كارمندي است كه به موجب حكم رسمي‌ حقوق بازنشستگي دريافت مي‌كند.
خ ـ ازكارافتادگي: وضع كارمندي است كه براساس مقررات اين آيين‌نامه يا ساير قوانين و مقررات قادر به كار نيست و از حقوق وظيفه از كارافتادگي استفاده مي‌كند.
د ـ تعبيق: وضع كارمندي است كه به حكم مقامات صلاحيت‌دار شركت به علت تحت پيگرد قرار گرفتن از سوي مراجع قضايي از ادامه خدمت براي مدتي بركنار مي‌شود.
ذ ـ استعفاء: وضع كارمندي است كه براساس اين آيين‌نامه از خدمت شركت مستعفي شده است.
ر ـ اخراج: وضع كارمندي است كه به موجب حكم قطعي مراجع صلاحيت‌دار از خدمت شركت اخراج شده است.
ز ـ خاتمه خدمت: وضع كارمندي است كه به استناد تبصره ماده (17) اين آيين‌نامه به خدمت او خاتمه داده مي‌شود.
ژ ـ انفصال موقت: وضع كارمندي است كه به موجب حكم قطعي مراجع صلاحيت‌دار اصالتاً يا تبعاً براي مدت معيني از خدمت شركت منع شده است.
س ـ انفصال دايم: وضع كارمندي است كه به موجب حكم قطعي مراجع صلاحيت‌دار اصالتاً يا تبعاً براي هميشه از خدمت دولت محروم شده است.
ش ـ غيبت موجه: وضع كارمندي است كه به عللي خارج از حدود قدرت و اختيار خود نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و موجه بودن عذر او توسط مراجع صلاحيت‌دار تأييد شده باشد.
ص ـ غيبت غيرموجه: وضع كارمندي است كه بدون اطلاع يا موافقت قبلي شركت يا بدون عذر موجه در محل خدمت حاضر نشده است.