ماده 2ـ

بازداشتگاه مخصوص نگهداري متهماني است كه صدور قرار تأمين منتهي به بازداشت آنها شده باشد.
تبصره 1ـ حداكثر مدت نگهداري متهمان تحت قرار در اين بازداشتگاه سي روز مي‌باشد. متهماني كه در اين مدت آزاد نگردند به بازداشتگاه عمومي منتقل مي‌شوند.
تبصره 2ـ بنا به نظر شوراي تشخيص مقرر در اين آيين‌نامه نگهداري متهمان بيش از مدت سي روز نيز در بازداشتگاه امكانپذير مي‌باشد.