مسئله
چون به موجب تبصره 2 اضافه شده به ذيل ماده 129 آئين نامه دادرسي کيفري مقرر شده است... هر گاه در امر جنائي تا چهار ماه و در امر جنحه تا دو ماه بعلت صدور قرار تامين، متهم در توقيف مانده و پرونده اتهامي او منتهي به صدور کيفرخواست نشده باشد مرجع صادر کننده قرار مکلف به فک يا تخفيف قرار تامين متهم مي باشد مگر آنکه جهات قانوني يا علل موجهي براي بقاي تامين صادر شده وجود داشته باشد که در اين صورت با ذکر علل و جهات مزبور، قرار ابقاء مي شود و متهم حق دارد از اين تصميم ظرف ده روز ... شکايت کند. آيا در موارديکه نص صريح براي بازداشت وجود دارد و قرار بازداشت موقت به استناد مواد 130 و 130 مکرر قانون مجازات عمومي صادر نشده بلکه مثلا به استناد تبصره ذيل ماده 173 با ماده 17 قانون منع کشت خشخاش صدور يافته، ترتيب اجراي مقررات تبصره 2 اضافه شده بماده 129 قانون آئين دادرسي کيفري که مشروح افتاد چگونه خواهد بود- به عبارت ديگر آيا حکم تبصره مذکور به کليه موارد بازداشت تسري دارد يا خير؟