نظريه اداره حقوقي
با توجه به ماده 3 آئين نامه قانوني و مقررات اجرائي سازمان زندانها و اقدامات تأميني و تربيتي کشور مصوب 7/ /13721 رياست قوه قضائيه که به استناد ماده 9 قانون تبديل شوراي سرپرستي زندانها و اقدامات تأميني و تربيتي کشور و... مصوب سال 1364، تصويب شده و مقرر داشته است: زندان محلي است که درآن متهمان و محکومان با قرار يا حکم قطعي مقام قضائي موقتا يا براي مدت معين و يا بطور دائم به منظور اصلاح و تربيت و درمان نارسائيها و بيماريهاي اجتماعي و تحمل کيفر نگهداري مي شود و با عنايت به ماده 14 آئين نامه مورد بحث که در مقام تعريف بازداشتگاه مقرر داشته: بازداشتگاه محل نگهداري متهماني است که تحت تعقيب بوده و طبق حکم غير قطعي يا قرار کتبي مقامات صلاحيتدار قضائي تا اتخاذ تصميم نهائي درآنجا بازداشت مي باشند. بنابراين عمل متهمي که توسط مقام قضائي بازداشت گرديده و از بازداشتگاه فرار نموده جرم محسوب و مورد منطبق با ماده 37 قانون تعزيرات مي باشد. 2- فرار شخص نظامي که به لحاظ تخلف انضباطي در بازداشت بسر مي برده و از بازداشتگاه فرار نمايد، جرم محسوب نمي شود و مورد منطبق با آئين نامه انضباطي ارتش مي باشد. 3- فرار متهم از بازداشتگاه پاسگاه انتظامي که توسط مامورين انتظامي دستگير شده با توجه به شق يک اظهارنظر، جرم تلقي نمي شود، ليکن ماموري که اهمال و مسامحه نموده و مراقبت از شخص . بازداشت شده ننموده است با توجه به ماده 38 قانون تعزيرات قابل تعقيب کيفري است. ...