ماده 4 ـ
ورود به خدمت و تعيين صلاحيت استخدامي افرادي كه داوطلب استخدام يا اشتغال در سازمان هستند طبق تشكيلات تفصيلي مورد تأييدسازمان مديريت و برنامه ريزي كشور و مجوزهاي صادر شده از سوي مراجع ذي ربط و بر اساس شايستگي و رعايت عدالت استخدامي انجام ميشود.
ماده 5 ـ
استخدام در سازمان بر دو نوع است:
الف ـ استخدام دايم (رسمي).
ب ـ استخدام موقت (قراردادي).
ماده 6 ـ
استخدام دايم براي تصدي پستهاي سازماني اعم از كارمند رسمي يا عضو هيأت علمي صورت ميپذيرد.
ماده 7 ـ
استخدام اشخاص واجد شرايط براي خدمت از طريق مسابقه انجام ميشود.
تبصره 1 ـ در مواردي كه استخدام براي تخصصهاي ويژه و كمياب و يا مشاغل مديريتي صورت ميگيرد سازمان ميتواند با موافقت شورا از طريقامتحان اقدام كند.
تبصره 2 ـ شرايط و نحوه برگزاري مسابقه يا امتحان استخدامي به موجب دستورالعملي كه به تصويب شورا ميرسد تعيين خواهد شد.
ماده 8 ـ
افراد داوطلب براي استخدام اعم از رسمي و قراردادي بايستي داراي شرايط ذيل باشند:
الف ـ تابعيت جمهوري اسلامي ايران .
ب ـ متدين به دين مبين اسلام يا يكي از اديان رسمي كشور.
پ ـ مؤمن به نظام جمهوري اسلامي و معتقد به.قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران .
ت ـ دارا بودن كارت پايان خدمت وظيفه يا معافيت قانوني در صورت مشمول بودن.
ث ـ نداشتن سابقه محكوميت جزايي مؤثر، عدم شهرت به فساد و معتاد نبودن به مواد افيوني.
ج ـ دارا بودن شرايط لازم براي احراز شغل مورد نظر طبق مفاد دستورالعملهاي مربوط.
چ ـ داشتن صحت مزاج و توانايي انجام كار بر اساس گواهي مراجع ذي صلاح.
ح ـ برخورداري از شرايط سني زير:
حداقل 18 سال و حداكثر 40 سال تمام با رعايت قانون اصلاح حداكثر سن داوطلبان استخدام مصوب 1371.1.22 جهت استخدام دايم در سازمان.
حداقل 18 سال جهت استخدام موقت در سازمان
تبصره 1 ـ احراز شرايط مندرج در بندهاي (پ) و (ث) در مورد داوطلبان استخدام به عهده هيأت مركزي گزينش خواهد بود.
تبصره 2 ـ در ارتباط با كارشناسان متخصص كه دسترسي به خدمات آنها در بازار كار دشوار ميباشد، شورا ميتواند ضوابط خاصي را تدوين وجهت اجرا ابلاغ نمايد.
ماده 9 ـ
نحوه انتخاب، ارزيابي و تعيين مرتبه علمي اعضاي هيأت علمي سازمان و ترفيع و ارتقاي آنان در چارچوب مقررات مربوط به اعضايهيأت علمي دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي و پژوهشي كشور بنا به تشخيص و تأييد هيأت مميزه اعضاي هيأت علمي سازمان خواهد بود.
تبصره ـ وظايف هيأت مميزه موضوع اين ماده و اعضاي آن بر اساس پيشنهاد رييس سازمان و با تأييد و حكم وزير علوم، تحقيقات و فناوريمشخص ميگردد.
ماده 10 ـ
در مواردي كه امكان تأمين نيروي انساني مورد نياز از بين افراد ايراني ميسر نباشد سازمان ميتواند از افراد واجد شرايط غير ايراني بهطور موقت و با رعايت قوانين و مقررات موضوعه استفاده نمايد.
تبصره ـ استخدام، تعيين حقوق و مدت خدمت اتباع بيگانه به موجب مقررات مخصوص خود خواهد بود كه به پيشنهاد سازمان به تصويب هيأتوزيران خواهد رسيد.
ماده 11 ـ
كساني كه در آزمونهاي استخدام دايم (مسابقه يا امتحان) پذيرفته ميشوند قبل از ورود به خدمت دايم، يك دوره خدمت آزمايشي را طيخواهند كرد.
ماده 12 ـ
مواردي كه استخدام منوط به طي دوره آموزشي يا كارآموزي و موفقيت در آزمون مربوط ميباشد، هنگام صدور حكم به عنوان كارمندرسميطول مدت آموزش و خدمت آزمايشي به عنوان سابقه خدمت قابل احتساب است.
ماده 13 ـ
مدت خدمت آزمايشي كاركناني كه به استخدام دايم سازمان پذيرفته ميشوند حداقل يكسال و حداكثر سه سال خواهد بود در صورتي كهنحوه خدمت و رفتار آنان رضايت بخش ارزيابي گردد، به عنوان كارمند رسمي پذيرفته ميشوند.
ماده 14 ـ
داوطلبان استخدام در سازمان در صورت تساوي در شرايط استخدامي و نتيجه آزمون در موارد زير حق تقدم خواهند داشت:
الف ـ داوطلباني كه سابقه خدمت در مشاغل تخصصي سازمان يا شركتها و مؤسسات تابعه سازمان را به صورت قراردادي داشته باشند.
ب ـ ايثارگران بر اساس قوانين و مقررات مربوط.
پ ـ دانش آموختگان مقاطع تحصيلي كارشناسي ارشد و دكتري كه پايان نامه مربوط را در سازمان گذرانده باشند.
ت ـ مشمولان طرح نظام وظيفه كه دوران خدمت خود را در سازمان سپري كرده باشند.
ماده 15 ـ
استخدام افرادي كه به هر علت از خدمت سازمان اخراج گرديده اند و كارمندان دستگاههاي دولتي يا نهادهاي انقلاب اسلامي كه از طرفهيأتهاي پاكسازي، بازسازي يا تخلفات اداري يا هيأتهاي مشابه از خدمت دولت اخراج يا بازخريد شده اند ممنوع است.
ماده 16 ـ
استخدام مجدد كارمند مستعفي سازمان با احراز شرايط زير بلامانع است:
الف ـ سازمان به وجود او نياز داشته باشد.
ب ـ شغل سازماني بدون متصدي متناسب با تحصيل او وجود داشته باشد.
پ ـ سن وي پس از كسر سنوات خدمت قبلي به حداكثر شرايط سني موضوع ماده (8) نرسيده باشد.
ت ـ در مدت ترك خدمت سازمان مرتكب جرايم كيفري كه ارتكاب آنها منع استخدامي دارد يا محكوم به انفصال از خدمت دولتي نشده باشد.
ث ـ در مسابقه يا امتحان استخدامي پذيرفته شده باشد.
ماده 17 ـ
در صورتي كه براي تصدي پست سازماني كارمند رسمي واجد شرايط وجود نداشته باشد ميتوان از كارمندان غير رسمي(موقت) كهداراي شايستگي لازم باشند به طور موقت به پست مزبور منصوب نمود. اين افراد از حقوق استحقاقي خود و از فوق العادهها و مزاياي مستمر مربوط بهشغل مورد تصدي برخوردار ميگردند.
ماده 18 ـ
اعزام كارمندان موقت به صورت مأمور به وزارتخانهها، سازمانها و شركتهاي دولتي و نهادهاي انقلاب اسلامي، همچنين اعزام بهمأموريت آموزشي بلند مدت ممنوع است.
تبصره ـ دورههاي آموزشي كوتاه مدت يا كارآموزي كه در رابطه با تصدي شغلي ضروري باشد از محدوديت موضوع اين ماده مستثني است.
ماده 19 ـ
كارمندان موقت از لحاظ مقررات انضباطي تابع ضوابط عمومي مربوط به كارمندان رسمي ميباشند مگر آنكه در مقررات مربوط يا متنقرارداد حكم ديگري مقرر شده باشد.
ماده 20 ـ
مدت قرارداد براي كارمندان موقت يك سال است كه با موافقت سازمان قابل تمديد است.